AGURRA
Gure web orrian, herriaren eta udaletxearen oinarrizko informazioa irakurri ahal izango duzue, baita bere ondare, historia, geografia, ekonomia eta turismoari buruzko informazioa. Geroago hobekuntza gehiago jarri nahi ditugu administrazioaren edukiera eta baliabideei buruz modu honetara herri-zerbitzuaren izaera indartzeko.
Web orri hau bisitatzera eta gure herria ezagutzera gonbidatzen zaituztet, jada milaka pertsona dira gure herriko paisaiak, historia, lezeak eta nola ez, Dantxarinea merkatal gunea ezagutzen dutenak.
Atsegin haundiz.
Ignacio Ariztia
UDAL ANTOLAKETA
| Kargua | Izen-abizenak | Alderdi Politikoa |
|---|---|---|
| Alkatea | Ignacio Ariztia Urriza | Azkar |
| Zinegotzia | Cristobal Alzuyet Martin jauna | Azkar |
| Zinegotzia | Pedro Lanau Alonso jauna | Azkar |
| Zinegotzia | Jose Luis Gomez Sierra jauna | Azkar |
| Zinegotzia | Javier Diaz Ramos jauna | Azkar |
| Zinegotzia | Pedro Lanau Alonso jauna | Azkar |
| Zinegotzia | Silvia Olaizola Vidart Anderea anderea | PP |
|
Zinegotzia Idazkaria |
Emilio Linares Aguilar Jauna Javier Irigoyen Daguerre |
PP
|
SENIDETZEA
Urdazubi/Urdazubik ez du senidetze-hitzarmenik sinatu, baina aldian-aldian lankidetzan aritzen da ondoko herriekin, Urdazubi/Urdazubirekin batera Xareta mugaz gaindiko lurraldea osatzen duten Ainhoa, Sara eta Zugarramurdi.
Urteak daramatzate zure bisitarako gaitutako baliabide natural eta kultural garrantzitsuak dituen lurralde txiki honen turismo sustapenean lankidetzan.
GEOGRAFIA
Urdazubi/Urdaxeko udalerriak 7,5 kilometro koadroko azalera du eta Nafarroako iparraldean 
dago, dagoeneko Pirinioen mendebaldeko muturraren iparraldeko isurialdean, bere etorkizun historikoa sakon markatu duen gertakaria. eta bere sistema sozioekonomikoaren egituraketa.
Urdazubi/Urdax mugatzen du iparraldean Sarako Labortana herriarekin, ekialdean eta hegoaldean Baztan Haranarekin eta mendebaldean Haran berarekin eta Zugarramurdirekin. Udaleremua La Nivelle arro hidrografikoan dago eta Ugaranako estropadak hiri-bilbea definitzen du herria zeharkatzen duen heinean, edertasun handiko ingurunea sortuz.
Pirinioen magaleko erliebeak, itsasoaren hurbiltasunak eta erabilera tradizionalek paisaia erakargarria osatzen dute, Nafarroa Atlantikoaren ohikoa, non belardi eta landarediaren berdetasunak udazkenean tonu okre eta gorrixken paleta ikusgarri bati uzten dion leku.
HISTORIA
Urdazubi/Urdax herriaren lehenengo kokalekua, paleolito garaikoa da. Herriko leizeetan aurkitutako arrastoek duela 20.000 eta 30.000 urte inguru lurralde honetan pertsonak bizi zirela adierazten dute.
Historiari dagokionez, X. mendean Agustina Sainduaren ordenekoek erietxe bat eraiki zuten, eta honen inguruan herriko lehenengo eraikuntzak eraikitzen hasi ziren. XIII. mendean Urdazubiko elkarte premostratenseak ohore eta onura ekonomikoa on bat lortu zuen eta Santiagorantz zihoazen erromesentzat bide garrantzitsua bilakatu zen.
Erdi-aro eta aro-Modernoan zehar, Urdazubiko herritarren bizitza San Salbador monastegiaren bilakaerari estuki lotua egon zen, hala ere XV. mendearen bukaeran Urdazubi oraindik kalonje premostratenseen eskola zela erran daiteke eta gainera nortasun juridiko haundirik gabekoa.
1665. urtean epaitza batengatik kalonjeek Urdazubiko herritarrek beraiekiko zituzten betebeharrak gutxitu behar izan zituzten, eta urte horretatik aurrera herritar bezala haintzat hartu behar izan zituzten. 1756. urtean herritarrek monastegiaren aurkako auzi bat bultzatu zuten eta 1774. urtean Urdazubi, herria izatetik hiri izatera pasa zen. Geroago, 1784. urtean Gaztelako ganbarak ezarritako sententzia baten ondorioz Urdazubiko monastegiak inguruan zituen lurren zati haundi bat galdu zuen eta zituzten pribilegioak bukatu edo murriztu zizkieten, honela herritarrek askatasuna zuten beren lurrak landu eta esteko, beren etxeak eraiki edo hobetzeko eta herriko lurrak erabiltzeko.
XVIII. mendearen bukaeran frantziako soldadu iraultzaileek monastegia eta bere dependentziak ustu eta erre zituzten liburutegia barne eta errota eta burdindegia suntsitu zituzten. Gerra honen ondorioz, Urdazubiko etxe gehienak suntsituak izan ziren, hau dela eta lurralde honetako eraikuntza gehienak XIX. mendekoak dira.
Azkenik monastegiak gainbehera progresibo bat izan zuen XIX. mendearen lehenengo zatian eta mende honen erdialdean monastegiaren hondasunak partikularren eskuetara pasa ziren. Ordutik aurrera herriaren bizia ez zegoen monastegiari lotuta eta herritarrak izan ziren bere historiaren partaideak.